قطع درختان بلوط ادامه دارد!

با وجود گذشت 7 ماه از اجراي قانون هدفمندي يارانه ها، روستانشينان جنگلهاي زاگرس، هنوز سوخت ارزان دريافت نکرده اند و به قطع درختان بلوط اين جنگلها ادامه مي دهند، اين درحالي است که طرح صيانت از جنگل هم آنها را با مشکلات معيشتي روبرو کرده است.
طرح صيانت از جنگلهاي زاگرس که به منظور کاهش تخريب اين جنگلها به اجرا درآمده است، باوجودي که توانست از تخريب بيشتر جنگل از سوي روستائيان جلوگيري کند اما به دليل عدم حمايت دولت زيانهاي زيادي را به کشاورزي و دامداري روستائيان وارد کرده است.
روستائيان پس از اجراي طرح هدفمندي يارانه ها وافزايش قيمت سوخت، به ناچار از چوب درختان جنگل براي گرمايش و پخت و پز استفاده مي کنند که اين موضوع سبب شد دولت به دنبال بسته هاي حمايتي و تامين سوخت براي روستاييان باشد.
اما با گذشت چندين ماه از اجراي طرح هدفمندي يارانه ها نه تنها بسته هاي حمايتي به دست روستائيان نرسيده است بلکه اين افراد به دليل برخوردهاي اداره کل منابع طبيعي با مشکلات معيشتي روبرو هستند و همچنان هم به صورت غير مجاز به قطع درختان جنگلهاي زاگرس ادامه مي دهند.
قطع روزانه 10 نهال توسط هر خانوار
دريکي از روستاهاي استان کرمانشاه با نام سرخک که 30 خانوار جمعيت دارد و در دل جنگلهاي زاگرس واقع است، روستائيان با انتقاد شديد از عملکرد دولت در زمينه تامين سوخت و خلع يد زمينهاي کشاورزي خواستار همکاري دولت براي از بين بردن فقر و تامين سوخت مورد نياز خود شدند.
دراين زمينه يکي از روستاييان به خبرنگار مهر گفت: هرروز در اين روستا هر خانوار 10 نهال را براي پخت و پز و نان قطع مي کند زيرا باوجود وعده هاي دولت همچنان سوخت ارزان قيمت در اختيار روستاييان قرار نگرفته است.
اين کشاورز با اشاره به برنامه هاي دولت براي تامين گاز روستا، بيان کرد: دولت وعده داده بود که براي نانوايي روستا گاز تامين مي کند اما با گذشت چندين ماه هنوز هم اين وعده محقق نشده است بنابراين تنها نانواني روستا با قطع درختان، سوخت مورد نياز را تامين مي کند.
وي بابيان اينکه روستاييان از دولت هم بيشتر ارزش درختان و جنگل هاي زاگرس را مي دانند، افزود: اما چاره اي براي روستاييان باقي نمانده و آنها براي تامين غذا بايد از چوب هاي درختان بلوط استفاده کنند.
به گفته يکي ديگر از روستاييان، هر خانوار براي دريافت سوخت مبلغ 10 هزارتومان را در قالب تعاوني پرداخته اند اما هنوز خبري از سوخت رساني به روستا نيست و تنها منبع سوختي که فاصله زيادي از روستا دارد هم به قيمت آزاد سوخت را مي فروشد.
اين روستايي که در گذشته به کشاورزي اشتغال داشته است و با طرح صيانت از جنگل بخش زيادي از زمين هاي خود را از دست داده است، گفت: تنها منبع درآمدي روستائيان کشاورزي و دامداري است که از سوي وزارت جهاد کشاورزي ممنوع شده است، بنابراين دولت بايد برنامه ديگري را براي روستاييان در نظر بگيرد؛ در غير اين صورت بازهم قطع درختان براي کشاورزي ادامه پيدا مي کند.
نياز به 600 ميليون تومان اعتبار براي طرح صيانت از جنگل
دراين رابطه معاونت فني اداره کل منابع طبيعي و آبخيزداري استان کرمانشاه در گفتگو با مهر با اشاره به اينکه 60 درصد اعتبارات طرح صيانت از جنگلهاي زاگرس به مردم اختصاص يافت، گفت: از سال 82 کاراجرايي اين طرح آغاز شد که ادامه آن در سالجاري نياز به 600 ميليون تومان اعتبار دارد.
مراد شيخ ويسي با بيان اينکه پروژه هايي براي توانمندسازي روستائيان و کنترل عوامل تخريب پيش بيني شده است، اظهار داشت: در ابتدا بايد ريشه تخريب که فقر در روستاهاست کنترل شود و پس از آن به دنبال احياء و غني سازي جنگل بود.
وي با اعلام اينکه مجوز 80 جايگاه سوخت فسيلي به مردم ارايه شده است، بيان کرد: اين افراد به شرکت نفت معرفي شده و از بانک تسهيلات دريافت مي کنند.
معاونت فني اداره کل منابع طبيعي و آبخيزداري استان کرمانشاه افزود: اين طرح در سطح 527 هزار هکتار از جنگل و با متوسط 50 خانوار به اجرا درآمده است.
وي به اجراي طرح کمربند حفاظتي جنگل اشاره کرد و گفت: تعيين حريم براي جنگل و منابع ملي يکي از ضروريات به شمار مي رفت که براي اين منظور 500 کيلومتر کمربند حفاظتي ايجاد شد که موجب صرفه جويي زيادي در هزينه ها شده است.
وي بابيان اينکه حدود 2250 هکتار از جنگل ها خلع يد شدند، بيان کرد: تشکيل پرونده براي 2 هزار فقره انجام نگرفت که اين امر منجر به حداقل 600 روز صرفه جويي دروقت و 2 ميليارد تومان صرفه جويي درهزينه دادرسي شده است.
شيخ ويسي به جلوگيري از چراي دام سبک روستاييان اشاره کرد و گفت: در اين روستاها سطح درآمدي بسيار پايين است و اغلب روستاييان دام سبک دارند که اين دام ها نسبت به مرتع ها بيشتر هستند و از شاخ و برگ درختان تغذيه مي کنند که اين موضوع امکان زادآوري به جنگل را نمي دهد.
معاونت فني اداره کل منابع طبيعي و آبخيزداري استان کرمانشاه، تصريح کرد: از آنجايي که اراضي خلع يد شده و اجازه دامداري داده نمي شود بنابراين روستاييان از اين طرح ها استقبال نمي کنند.
وي به ايجاد زمينه اشتغال براي روستائيان اشاره کرد و گفت: برگزاري کلاسهاي آموزشي براي زنان به منظور بافت تابلو فرش از فعاليتهايي بوده که در روستاها انجام شده است.
اين اظهارات در حالي مطرح شد که براساس مشاهدات ميداني خبرنگار مهر، تنها مدرسه اين روستا، کاملا متروکه بود و هيچ گونه نشانه اي از فعاليت هاي آموزشي در آن به چشم نمي خورد و روستاييان هم به شدت با مشکلات معيشتي روبرو بودند و عنوان مي کردند که اين کارها هزينه هاي زندگيشان را پوشش نمي دهد.