پارک طبيعي و ملي گلستان با وسعت بيش از 91 هزار و 890 هکتار در شرق جنگلهاي خزري شمال در استان گلستان واقع شده است و نخستين پارک ملي در ايران بوده و به عنوان نگين ناشناخته گردشگري شمال به شمار مي آيد.
اين پارک ملي در 19 مرداد 1336 به نام منطقه حفاظت شده "آلمه وايشکي" تحت حفاظت کانون شکار قرار گرفت و در 22 فروردين 1343 به پارک وحش نامگذاري شد.
همچنين در سال 1353 پس از اصلاح قانون شکار و صيد، عنوان پارک وحش به پارک ملي تغيير داده شد و به دليل موقعيت ممتاز اين پارک و جاذبه هاي فراوان زيستي، پارک ملي گلستان در سال 1977 از سوي سازمان يونسکو عنوان " ذخيره گاه کره مسکون" را به خود گرفت.
تاکنون 304 گونه پرنده، 68 گونه پستاندار، 9 گونه دوزيست، هزار و 704 گونه گياهي در استان گلستان شناسايي شده است که درصد بالايي از آن در پارک ملي زيست و زادآوري مي کنند.
اين پارک در بين جاذبه‌هاي طبيعي و توريستي استان گلستان منحصر به فرد است و زائران حرم امام رضا (ع) و مسافران نوروزي پس از عبور از منطقه کويري استان خراسان شمالي با حضور در اين طبيعت زيبا به آرامش مي‌رسند.
وجود مناطق جنگلي و استپي، پارک‌هاي ملي و طبيعي، آبشارهاي زيبا و منحصر بفرد طبيعي در اين منطقه، خلقت بي‌نظير و بي‌بديل آفريدگار توانا را به رخ هر بيننده‌اي مي‌کشاند.
عبور جاده بين‌المللي تهران - مشهد از ميان اين پارک سبب شده تا زائران امام هشتم و مسافران نوروزي ساعاتي هر چند کوتاه از استراحتگاه اين پارک استفاده کنند.
در اين پارک رودخانه‌هاي متعددي جريان دارد که مهمترين آنان را مي‌توان رودخانه مادرسو، زاو، قرتو، چشمه‌هاي گلشن، گلستان، جانو، سردارخانه، دوشان، آق سو، کرکولي و ... نام برد.
پارک ملي گلستان به دليل دارا بودن انواع درختان در حاشيه جاده بين- المللي تهران مشهد استراحتگاه مناسبي براي مسافران نوروزي به شمار مي‌رود.
مهمترين گونه‌هاي جنگلي که در اين پارک وجود دارد شامل درختان سوزني برگ، ممرز، بلندمازو، افرا، توسکا، بارانگ، شيردار ، ملچ و ... است.
وجود کوهها و دره‌هاي مختلف در اين پارک به زيبايي و چشم اندازهاي ديدني اين بوستان افزوده است، مهمترين کوهها و دره‌هاي اين بوستان را مي‌توان ارتفاعات قره قون، تنگه گل، شاخا، يکه قدم، المه، قره قاشلي، قوفي قورچي و ... و دره هاي آلمه آق سو، آلي دالي، آدنس، حمشيدآباد، قزقلعه، آلوباغ، خشک و ... نام برد.
چشم اندازهاي ديدني و منحصر به فرد اين بوستان، دره " آبشار" در کنار بزرگراه آسيايي و پنج کيلومتري شرق " تنگه گل " با آبشار زيبا و بلند آن، دره " آلمه "، دره " آلي"، دره " آنسر" و دره " قرغون" است.
از پديده‌هاي طبيعي موجود در اين منطقه، جنگلهاي انبوه و بهم فشرده‌اي که در دامنه کوه و بستر دره است و جريان رودخانه و همچنين چشمه‌هاي دائمي و فصلي فراوان مناظري زيبا از جلوه‌هاي آفرينش را در پيش روي مشتاقان طبيعت قرار داده است.
در اين پارک زيبا و رويايي 62 گونه پرنده نيز بومي پارک ملي است و در مجموع 110 گونه پرنده در اين منطقه زاد و ولد مي کنند.
علاوه بر اين 21 نوع پرنده در زمستان مشاهده شده اند و 19 گونه ديگر در مسير مهاجرت خود در اين پارک توقف مي کنند که سار صورتي، شاهين، بحري از جمله آن است.
قرقاول، کبک، تيهو، زنگوله بال، کوکر سفيد و سياه، آبي و بلدرچين، قرقي، دليجه، سارگپه، عقاب، دو برادر، دال سياه، طرلان و بالابان از ديگر گونه ها است.
همچنين اين پارک، زيستگاه بسياري از پرندگان و گنجشکان زيبا و پرتحرک آوازه خوان مانند دارکوب سياه، بلبل، توکاي باغي، انواع سهره ها، زرده پره ها، مگس گيرها، زنبور خورکها و دم سرخها است.
دوزيستان و خزندگان با پيشينه زيستي بسيار زياد در اين زيست کره وجود دارند که تاکنون آن گونه که بايد مورد توجه قرار نگرفته اند.
براساس مطالعات ميداني انجام شده سه گونه دو زيست، 24 گونه از خزندگان در پارک ملي گلستان شناسايي و گزارش شده است.
وزغ سبز، قورباقغ جنگي، لاک پشت چهارچنگالي، آکاماي صخره ايي، مارمولک بي پا، جکوي کاسپي، مار آبي و .. از ديگر دوزيستگاه و خزندگان موجود در اين پارک ملي است.
يک هشتم گونه هاي گياهي، يک سوم گونه هاي پرندگان، بيش از نيمي از گونه هاي پستانداران و شمار زيادي از گونه هاي جانوري و وحوش کشور در اين پارک ملي و بين المللي زيست و زادآوري مي کنند.
اين پارک نه تنها به دليل اينکه يکي از زيستگاههاي حيات وحش است بلکه به خاطر حفظ بخش قابل توجهي از تنوع زيستي کشور داراي اهميت و جايگاه ويژه اي است.
بيش از 150 گونه پرنده در پارک ملي گلستان شناسايي شده است که از اين تعداد پرنده 48 نوع در فصل بهار و تابستان در منطقه مشاهده مي شود و از اين تعداد 62 گونه پرنده بومي پارک ملي است.
از مجموع جانوران موجود در تنوع زيستي استان، 19 گونه در معرض انقراض هستند که هما، بالابان، گيلانشاه خالدار و روباه ترکمني از جمله آن هستند. مرال، شوکا، کل و بز، قوچ و ميش و .. از جمله گونه هايي هستند که بيشتر مورد شکال غيرمجاز قرار مي گيرند.
آهو، پلنگ، مرال، قوچ، ميش، کل و بز، گرگ و.. از جمله گونه هاي موجود در پارک ملي گلستان هستند که هم اکنون به دليل شکار بي رويه در معرض خطر هستند.
پارک ملي گلستان، زيستگاه جانوارن و پستانداران مختلفي مانند قوچ و ميش، کل و بز، روباه، گرگ و پلنگ است که در آن زيست و زادآوري مي کنند.